19 października 2022 roku klasa I pod kierunkiem Roberta Trębackiego odwiedziła domową kaplicę cerkiewną w Płocku. Jest to część kościoła św. Dominika, z której w 1919 roku wydzielono osobne pomieszczenia dla prawosławnych. Wcześniej istniał w Płocku olbrzymi sobór, ale został rozebrany w okresie 20-lecia międzywojennego. W końcu XIX wieku istniało 1200 wiernych, obecnie około 60. Do kaplicy uczęszcza też spore grono przyjezdnych Ukraińców. Sprawuje nad nimi opiekę ksiądz Eliasz Tarasiewicz.
Kaplica jest niewielka, znajduje się tam mnóstwo ikon wyniesionych ze starej cerkwi. Wyróżnia się miejsce dla wiernych oraz ikonostas, za którym znajduje się miejsce tylko dla księdza. Brak przedsionka dla katechumenów. Po prawej stronie od wejścia znajduje się ikona skąd wzięła nazwę kaplica – Przemienienie Pańskie. Jest niewiele krzeseł, ponieważ wszyscy wierni powinni stać podczas mszy.
Prawosławie wyróżnia kilka charakterystycznych elementów:
- wierni całują ikonę po wejściu do kaplicy,
- chrzest połączony jest z bierzmowaniem
- uznawane są dogmaty ustanowione na pierwszych 7 soborach
- wierni modlą się za pośrednictwem ikon do osób, na nich przedstawionych
- wszystkie sakramenty są uznawane oprócz małżeństwa
- małżeństwo jest na całe życie
- nie ma celibatu księży, tylko zakonnicy nie żenią się i mieszkają w klasztorach
- tylko na terenie Rosji mówi się na księdza pop (wymyślił tę nazwę słynny pisarz Aleksander Puszkin)
- występują różnego rodzaju krzyże, najsłynniejszy jest połączeniem greckiego, łacińskiego i św. Andrzeja, jest metaforą dwóch łotrów ukrzyżowanych z Chrystusem, jeden do nieba miał pójść, drugi do piekła (stąd zakrzywienie podnóżka
- ważne jest śpiewanie pieśni, stąd czasem dłuższa msza (1 godzina 15 minut)
- ksiądz prawosławny najpierw żeni się, potem otrzymuje sakrament kapłaństwa
- ma się dwa imiona (co najmniej), jedno na chrzcie, drugie urzędowe
- w cerkwi pali się świeczki dla zmarłych na panichidniku oraz dla żywych na anałoju, należy robić to z intencją i ciepłym sercem
I wiele innych doktrynalnych oraz obrzędowych różnic między prawosławiem a rzymsko – katolikami.
Na te cechy zwrócił uwagę ksiądz Tarasiewicz, który podobnie jak ksiądz Czembor (opiekun zboru luterańskiego w Płocku) skończył Chrześcijańską Akademię Teologiczną dla wszystkich duchownych innych wyznań niż katolickie w Polsce.
